About Me

My photo
NERUL WEST, MAHARASHTRA, India
Special educator in CWHI

Tuesday, August 27, 2024

भरहुत स्तूपाची काही महत्त्वाची वैशिष्ट्ये:

भरहुत स्तूपाची काही महत्त्वाची वैशिष्ट्ये:

भरहुत स्तूप हा भारतातील प्राचीन बौद्ध स्तूपांपैकी एक महत्त्वपूर्ण स्तूप आहे. तो मध्य प्रदेश राज्यातील सतना जिल्ह्यात भरहुत या गावात स्थित आहे. हा स्तूप मौर्य सम्राट अशोकाच्या काळात, म्हणजे इ.स.पूर्व 3ऱ्या शतकात बांधण्यात आला होता. भरहुत स्तूपाची विशेषता म्हणजे त्याच्या स्थापत्यशास्त्र आणि शिल्पकलेतील उत्कृष्टता.




बांधकाम आणि रचना:

भरहुत स्तूपाची रचना मौर्य स्थापत्यशास्त्राच्या प्रभावाखालील आहे. हा स्तूप मुख्यतः विटांनी बांधला गेला आहे आणि त्याच्यावर दगडांचा वापर करण्यात आला आहे. स्तूपाच्या भोवती एक परिक्रमा मार्ग आहे, ज्याच्या चारही बाजूंना सुंदर दरवाजे (तोरण) आहेत.

शिल्पकला:

भरहुत स्तूपातील शिल्पकला अत्यंत समृद्ध आहे. स्तूपाच्या रेलिंगवर आणि दरवाजांवर बौद्ध धर्माशी संबंधित अनेक कथा आणि घटक कोरलेले आहेत. या शिल्पांमध्ये जातक कथा, बोधिसत्त्वाच्या कथा, तसेच अनेक देवता आणि यक्ष यांच्या मूर्ती आहेत. हे शिल्प अत्यंत सूक्ष्म आणि कलात्मक आहेत.

ऐतिहासिक महत्त्व:


भरहुत स्तूप बौद्ध धर्माच्या प्रसाराच्या दृष्टिकोनातून अत्यंत महत्त्वाचा आहे. हा स्तूप बौद्ध धर्माच्या प्रारंभिक कालखंडातील सांस्कृतिक आणि धार्मिक जीवनाचे महत्त्वपूर्ण दस्तावेज आहे. भरहुत स्तूपाच्या शिल्पांमध्ये तत्कालीन समाजाची जीवनशैली, वस्त्र परिधान, आणि धार्मिक आचार-विचार यांचे चित्रण आहे.

पुरातत्त्वीय शोध:


भरहुत स्तूपाचा शोध 19व्या शतकात ब्रिटिश पुरातत्त्वज्ञ अलेक्झांडर कनिंगहॅम यांनी लावला. त्यांनी या स्तूपाची उत्तम प्रकारे खुदाई करून त्यातील शिल्पकला आणि वास्तुकलेचा अभ्यास केला.

आज, भरहुत स्तूपाच्या अनेक मूळ शिल्पांचा संग्रह कोलकात्याच्या भारतीय संग्रहालयात आहे. भरहुत स्तूप भारतीय इतिहास आणि कला या दोन्हीच्या दृष्टीने अत्यंत महत्त्वपूर्ण ठरतो.


भरहुतचे महत्व काय?


भरहुत स्तूपाचे महत्त्व अनेक कारणांमुळे विशेष आहे. भारतीय स्थापत्यकला, शिल्पकला, आणि धार्मिक इतिहासाच्या दृष्टिकोनातून या स्तूपाचे योगदान अत्यंत महत्त्वाचे मानले जाते. त्याचे महत्त्व खालीलप्रमाणे आहे:


1. बौद्ध धर्माच्या प्रसारात भूमिका:

भरहुत स्तूप मौर्य सम्राट अशोकाच्या काळात बांधला गेला होता, जेव्हा बौद्ध धर्म भारतभर प्रसारित होत होता. हा स्तूप बौद्ध धर्माच्या प्रसाराच्या दृष्टीने महत्त्वपूर्ण केंद्र होता. इथे अनेक बौद्ध भिक्षू आणि अनुयायी येत असत, ज्यामुळे बौद्ध धर्माचा प्रचार आणि प्रसार होण्यास मदत झाली.

2. प्राचीन शिल्पकलेचे उदाहरण:

भरहुत स्तूपाची शिल्पकला अत्यंत समृद्ध आणि सूक्ष्म आहे. स्तूपाच्या रेलिंग्सवर आणि तोरणांवर (दरवाजांवर) कोरलेली शिल्पे बौद्ध धर्मातील जातक कथा, बोधिसत्त्वाच्या कथा, देवता, यक्ष, आणि अन्य धार्मिक घटकांचे वर्णन करतात. या शिल्पांमधून तत्कालीन समाजाची जीवनशैली, वस्त्र, आभूषणे, आणि धार्मिक आचार विचारांचे दर्शन होते. ही शिल्पकला मौर्य आणि शुंगकालीन भारतीय शिल्पकलेचा उत्कृष्ट नमुना आहे.

3. ऐतिहासिक दस्तावेज:

भरहुत स्तूपाचे शिल्प आणि लेख प्राचीन भारतीय इतिहासाचे महत्त्वाचे दस्तावेज आहेत. यामध्ये तत्कालीन समाजातील धार्मिक आणि सांस्कृतिक जीवनाचे स्पष्ट चित्रण आहे. स्तूपाच्या शिल्पांमध्ये बौद्ध धर्माशी संबंधित विविध घटना, तसेच त्यावेळच्या लोकांच्या सामाजिक, आर्थिक, आणि सांस्कृतिक जीवनाचे वर्णन आहे.

4. पुरातत्त्वीय महत्त्व:

भरहुत स्तूपाचा शोध 19व्या शतकात ब्रिटिश पुरातत्त्वज्ञ अलेक्झांडर कनिंगहॅम यांनी लावला. त्यांनी या स्तूपाची खुदाई करून त्यातील शिल्पकला आणि स्थापत्यकलेचा अभ्यास केला. यामुळे भरहुत स्तूप भारतीय पुरातत्त्वशास्त्राच्या दृष्टीनेही अत्यंत महत्त्वपूर्ण ठरला आहे.

5. धार्मिक समन्वयाचे प्रतीक:

भरहुत स्तूपाच्या शिल्पांमध्ये बौद्ध धर्मासह अन्य धार्मिक प्रतीकांचेही दर्शन होते. यामुळे भरहुत स्तूप धार्मिक समन्वयाचे एक प्रतीक मानले जाते, जे भारताच्या बहुसांस्कृतिक आणि बहुधार्मिक परंपरेचे प्रतीक आहे.

या सर्व कारणांमुळे भरहुत स्तूप भारतीय इतिहास, धर्म, आणि कलावैभवाच्या अभ्यासासाठी एक अत्यंत महत्त्वाचे स्थळ आहे.


---------------

अपील : मी प्रा. बी.  आर.  शिंदे ,(विशेष शिक्षा कर्णबधिर विभाग ,भारत सरकार ) सध्या सामाजिक कार्यासाठी लेखन स्वरूपात  स्वताला समर्पित केले आहे . पूर्वी कर्णबधिर  सरकारी क्षेत्रात  कार्यरत होतो . तिथे पण मी ३१ वर्ष सेवा केली आहे . शेवटी आपले घर आपला  समाज ,हयाचे ऋण देणे असते , ते मी करीत आहे .आपले हे हेच कर्तव्य असायला हवे .  समाज कार्य करण्यास नक्कीच अर्थसहाय्य करावे .  हयाच  मूळ कारणाने समाज आज तळा गाळात आहे .राष्ट्रपिता  महात्मा फुले यांनी सांगितल्या प्रमाणे ' अर्था विना शूद्र खचले ' माझ्या  सारख्या अनेक धुरीण व्यक्तीने मोठया कसोसिने समाजात विविध पदावर राहून ,वेगवेगळ्या क्षत्रात कार्य केले आहे

    तेच कार्य मी आज एक खारीचा वाटा  उचलून कार्य करण्याचा  करीत आहे ,आपण ही एक खारीचा वाटा होऊन समाज कार्य करावे ही अपील आहे. आणि उपरोक्त गुगल लोगोवर आपल्या इच्छे प्रमाणे मदत करावे हे माझे अपील आहे . 

 

जय भीम ! नमो बुद्धाय ! 

प्रा. बा र शिंदे ,नेरूळ नवी मुंबई ७०६



Sunday, August 18, 2024

फकिरा कादंबरी आणि फकिराचा संदेश

 


*फकिरा कादंबरी आणि फकिराचा संदेश*

[ लेखक डॉ. तुकाराम भाऊराव साठे - १ ऑगस्ट १९२० - १८ जुलै १९६९ ]

 


डॉ. अण्णा भाऊ साठे यांनी एकूण ३५  कादंबऱ्या लिहिल्या आहेत. त्यांच्या कादंबऱ्यांमध्ये सामाजिक न्याय, दलितांचे जीवन, शोषण, आणि संघर्ष यांचा ठळकपणे आढावा घेतला जातो. त्यांच्या कादंबऱ्या मराठी साहित्यामध्ये एक महत्त्वाचे स्थान राखतात आणि समाजातील उपेक्षित वर्गाच्या वेदना आणि आशा यांचे प्रभावी चित्रण करतात.

     "फकिरा" ही अण्णा भाऊ साठे सर्वात प्रसिद्ध कादंबरी आहे, त्यांच्या एकूण ३५ कादंबऱ्या मधील पहिल्या क्रमांकाची ज्यामध्ये त्यांनी एक दलित कष्टकऱ्याचे जीवन दाखवले आहे. या कादंबरीला १९५९  साली महाराष्ट्र राज्य सरकारचा पुरस्कारही प्राप्त झाला  होता. 

 अण्णा भाऊ साठे यांनी आपली प्रसिद्ध कादंबरी "फकिरा" ही डॉ. बाबासाहेब आंबेडकर यांना अर्पण केली आहे. डॉ. आंबेडकर हे अण्णा भाऊ साठे यांचे आदर्श होते, आणि त्यांच्या विचारधारेचा अण्णा भाऊ साठे यांच्यावर मोठा प्रभाव होता. "फकिरा" कादंबरीतून अण्णा भाऊ साठे यांनी समाजातील अन्याय, शोषण, आणि विषमता यावर तीव्र भाष्य केले आहे, आणि या संघर्षाला डॉ. आंबेडकर यांच्या नेतृत्वाखाली प्रेरणा दिली आहे..

 म्हणून ते म्हणाले , "जग बदल घालूनी घाव,सांगून गेले मज भीमराव " हे अण्णा भाऊ साठे यांचे एक अत्यंत प्रसिद्ध वाक्य आहे, जे त्यांच्या क्रांतिकारक आणि लढाऊ वृत्तीचे प्रतीक मानले जाते. हे वाक्य त्यांच्या साहित्यिक कार्यात आणि वैचारिक भूमिकेतून त्यांच्या जीवनदृष्टीचे स्पष्ट चित्रण करते.

 *वाक्याचा अर्थ*

 "जग बदल घालूनी घाव" या वाक्याचा अर्थ आहे की, जगात बदल घडवायचा असेल, तर त्यासाठी संघर्ष करावा लागेल आणि त्यासाठी आघात करावे लागतील. अन्याय, शोषण, आणि विषमता यांना संपवण्यासाठी कधी कधी आक्रमकता आणि विद्रोहाची गरज भासू शकते.

 *वाक्याचा प्रभाव*

 या वाक्याने समाजातील उपेक्षित, शोषित, आणि दलित वर्गाला संघर्षासाठी प्रेरित केले आहे. अण्णा भाऊ साठे यांच्या साहित्यिक कार्यातून या वाक्याचे प्रतिबिंब स्पष्टपणे दिसते, जिथे त्यांनी कष्टकरी आणि दलित वर्गाच्या वेदना आणि त्यांच्या लढ्याचे प्रभावी चित्रण केले आहे.

 *सांस्कृतिक आणि सामाजिक संदर्भ*

हे वाक्य महाराष्ट्रातील आणि विशेषत: मराठी समाजाच्या क्रांतिकारक चळवळींमध्ये प्रेरणास्त्रोत म्हणून वापरले जाते. विविध सामाजिक आणि सांस्कृतिक आंदोलने, विशेषत: दलित आणि श्रमिक चळवळींमध्ये, हे वाक्य संघर्षाची आणि लढ्याची प्रतीक म्हणून उभे आहे.

 अण्णा भाऊ साठे यांनी हे वाक्य त्यांच्या जीवनविषयक तत्त्वज्ञानाचे प्रतिनिधित्व करण्यासाठी वापरले, ज्यामुळे त्यांच्या विचारधारेचा आणि लेखनाचा समाजावर मोठा प्रभाव पडला.

 फकिरा" ही अण्णा भाऊ साठे यांची एक अत्यंत प्रभावी कादंबरी आहे, जी दलित आणि शोषित वर्गाच्या जीवनाचा, त्यांच्या संघर्षाचा आणि विद्रोहाचा प्रत्ययकारी अनुभव देते. या कादंबरीत अनेक महत्त्वाची पात्रे आहेत, जी कथानकाला पुढे नेण्यासाठी आणि सामाजिक समस्यांवर प्रकाश टाकण्यासाठी महत्त्वाची भूमिका बजावतात.

*फकिरा*

या कादंबरीचा मुख्य नायक आहे. फकिरा हा एक दलित कष्टकरी आहे, जो अन्यायाविरुद्ध लढणारा, क्रांतिकारक व्यक्तिमत्त्व असतो. तो समाजातील अन्याय आणि शोषणाविरुद्ध बंड पुकारतो आणि आपल्या समाजाच्या हक्कांसाठी लढा देतो.यातील पात्र काय म्हणतात ते पहा .

*जानी*

फकिराचा मित्र आणि सहकारी. जानी फकिराच्या संघर्षात त्याला साथ देतो आणि त्याच्या क्रांतिकारक विचारांमध्ये सहभागी होतो.

*सावित्री*

फकिराची पत्नी, जी त्याच्या लढ्यात साथ देते. सावित्री ही एक मजबूत, सहनशील स्त्री आहे, जी फकिराच्या आयुष्यात एक महत्त्वाची भूमिका बजावते.

*धोंडीबा*

कादंबरीतला एक प्रमुख खलनायक. धोंडीबा हा एक पाटील आहे, जो गावात फकिराच्या आणि त्याच्या समाजाच्या विरोधात असतो. तो समाजातील शोषणाचे प्रतिनिधित्व करतो.

*माळीणबाई*

धोंडीबाच्या पत्नी. माळीणबाई हीही खलनायकी भूमिकेत असते, पण तिच्या व्यक्तिरेखेत एका प्रकारची सामाजिक जाणीवही दिसून येते

*शिवा*

फकिराचा मुलगा. शिवा हा तरुण असून आपल्या वडिलांच्या क्रांतिकारक विचारांवर वाढतो आणि त्यांच्या संघर्षाचा एक भाग बनतो.

*रामू*

फकिराचा एक आणखी मित्र, जो त्याच्या लढ्यात सहभागी होतो. रामू हा देखील दलित वर्गातील आहे आणि तोही समाजातील अन्यायाविरुद्ध आवाज उठवतो.

*गंगूबाई*

एका प्रकारे सावित्रीच्या धैर्याचे आणि त्यागाचे प्रतिबिंब असणारी स्त्री पात्र.

"फकिरा" कादंबरीतील ही पात्रे त्यांच्या जीवनाच्या परिस्थितीवर आधारित आहेत आणि अण्णा भाऊ साठे यांनी त्यांचे चित्रण अत्यंत प्रभावीपणे केले आहे. प्रत्येक पात्राच्या माध्यमातून त्यांनी समाजातील विविध वर्गांची, विचारधारांची आणि संघर्षांची गाथा उलगडली आहे.

 *फकिराच्या भूमिका कोणत्या?*

 अण्णा भाऊ साठे यांच्या "फकिरा" या कादंबरीत मुख्य पात्राची, म्हणजेच फकिराची भूमिका अनेक स्तरांवर उलगडते. या भूमिकांमधून फकिरा समाजातील अन्यायाविरुद्ध लढणारा एक क्रांतिकारक नायक म्हणून उभा राहतो. त्याच्या विविध भूमिकांमधून कादंबरीतील मुख्य थीम्स आणि विचार व्यक्त होतात:

 *विद्रोही आणि क्रांतिकारक*

 फकिरा हा कादंबरीचा प्रमुख नायक आहे, जो समाजातील अन्याय आणि शोषणाविरुद्ध उभा राहतो. तो एक विद्रोही आहे, जो जातीय अत्याचार आणि आर्थिक शोषणाच्या विरोधात बंड पुकारतो. त्याचा संघर्ष फक्त स्वतःसाठी नसून, संपूर्ण दलित आणि शोषित वर्गासाठी आहे. तो आपली जात, धर्म, आणि सामाजिक स्थिती यांचा विचार न करता शोषणाविरुद्ध उभा राहतो.

 *नेतृत्वदायी भूमिका*

 फकिरा एक प्रेरणादायी नेता आहे, जो आपल्या कष्टकरी समाजाला एकत्र करून त्यांना अन्यायाविरुद्ध लढण्यासाठी प्रेरित करतो. त्याची नेतृत्वक्षमता आणि संघर्षशीलता समाजातील इतरांना एकजूट करून विद्रोह करण्यास प्रवृत्त करते. फकिरा आपल्या समुदायाच्या हक्कांसाठी लढा देताना त्यांचे मार्गदर्शन करतो.

*कुटुंबप्रमुख*

 फकिरा एक कुटुंबप्रमुख आहे, जो आपल्या पत्नी सावित्री आणि मुलगा शिवा यांच्याशी बांधिल आहे. तो आपल्या कुटुंबाच्या कल्याणाची काळजी घेतो, आणि त्याच्या संघर्षामुळे त्याच्या कुटुंबाचे जीवनही प्रभावित होते. त्याच्या भूमिकेमध्ये एक कुटुंबवत्सल व्यक्ती म्हणून प्रेम, जबाबदारी, आणि त्यागाचे दर्शन होते.

आदर्शवादी व्यक्तिमत्व:

फकिरा आदर्शवादी आहे, जो समाजातील विषमता आणि अन्यायाचे निर्मूलन करण्याचा ध्यास घेतो. त्याला एका आदर्श समाजाची कल्पना आहे, जिथे सगळ्यांना समानता, न्याय, आणि आदर मिळेल. त्याच्या संघर्षाचा हेतू फक्त व्यक्तिगत नाही, तर सामाजिक परिवर्तन आणि सुधारणा आहे.

 *बलिदानी योद्धा*

 फकिराची भूमिका एक बलिदानी योद्धा म्हणून आहे, जो समाजासाठी स्वतःचा त्याग करायला तयार आहे. त्याचे बलिदान इतरांसाठी प्रेरणादायक ठरते आणि त्याच्या जीवनातून सामाजिक संघर्षाचे महत्त्व स्पष्ट होते.

फकिरा या भूमिकांमधून एकात्मिकपणे जात, वर्ग, आणि शोषणाविरुद्ध लढणारा क्रांतिकारक नायक म्हणून उभा राहतो. अण्णा भाऊ साठे यांनी या पात्राच्या माध्यमातून सामाजिक परिवर्तनाचे महत्त्व, संघर्षाची गरज, आणि सामूहिकतेचा विजय यांचा संदेश दिला आहे.

अण्णा भाऊ साठे यांच्या "फकिरा" या कादंबरीचा अंत अत्यंत प्रभावी आणि वेदनादायी आहे. फकिरा, जो संपूर्ण कादंबरीभर दलित आणि शोषित समाजाच्या हक्कांसाठी लढत असतो, शेवटी त्याला त्याच्या संघर्षाची किंमत प्राणांच्या रूपात चुकवावी लागते.

 *फकिराचा अंत कसा झाला ?*

*कथानकाचा शेवट.*

कादंबरीच्या शेवटी, फकिरा आपले जीवन समाजासाठी अर्पण करतो. तो आपल्या समुदायाच्या न्यायासाठी आणि शोषणाविरुद्धचा विद्रोह उभा करतो, परंतु शेवटी त्याला पकडले जाते. फकिराच्या विरोधकांना त्याचा विद्रोह मान्य नसतो, त्यामुळे फकिराला शिक्षा देण्याचा निर्णय घेतला जातो.

 *फकिराची फाशी*

 फकिराला न्यायालयाने फाशीची शिक्षा ठोठावली जाते. ही शिक्षा त्याच्या बंडखोरीसाठी आणि समाजाच्या हक्कांसाठी लढल्यामुळे दिली जाते. फकिरा आपल्या शेवटच्या क्षणापर्यंत आपल्या विचारांवर ठाम राहतो आणि निर्भयतेने फाशीला सामोरा जातो. त्याच्या मृत्यूने त्याच्या लढ्याचा शेवट होत असला तरी, तो त्याच्या समाजासाठी एक प्रेरणादायी उदाहरण म्हणून उभा राहतो.

 *फकिराचा संदेश*

 फकिराचा अंत एक प्रकारे त्याच्या जीवनाचे सार सांगतो—संघर्ष आणि बलिदान. त्याच्या मृत्यूने अन्यायाविरुद्ध लढण्याची प्रेरणा दिली जाते, आणि तो एक आदर्श म्हणून उभा राहतो. फकिराची फाशी ही केवळ त्याचा शेवट नसून, त्याच्या लढ्याच्या विचारधारेचा प्रसार आहे, ज्याने अनेकांना प्रेरित केले.

"फकिरा" कादंबरीच्या या शेवटाच्या प्रसंगातून अण्णा भाऊ साठे यांनी संघर्षाची अपरिहार्यता, त्यागाची महत्ता, आणि अन्यायाविरुद्ध लढण्याचे महत्त्व यांचा संदेश दिला आहे. फकिराचा अंत हेच त्याचे जीवन होते—अन्यायाच्या विरोधात निर्भयपणे उभे राहण्याचे प्रतीक.

अण्णा भाऊ साठे यांच्या "फकिरा" कादंबरीचा संदेश अत्यंत प्रभावी आणि सामाजिक बदलाची प्रेरणा देणारा आहे. कादंबरीच्या माध्यमातून त्यांनी समाजातील विविध समस्यांवर आणि शोषणाविरुद्धच्या संघर्षावर प्रकाश टाकला आहे. येथे "फकिरा" कादंबरीच्या मुख्य संदेशांचे संक्षेपात वर्णन आहे:

 *सामाजिक अन्यायाविरुद्ध संघर्ष*

 "फकिरा" कादंबरी मुख्यतः समाजातील अन्याय आणि शोषणावर भाष्य करते. फकिरा, कादंबरीचा मुख्य नायक, आपल्या दलित समाजाच्या हक्कांसाठी आणि न्यायासाठी लढतो. कादंबरीने दाखवले आहे की सामाजिक अन्यायाच्या विरोधात उभे राहणे आणि त्यासाठी संघर्ष करणे आवश्यक आहे.

 *क्रांतिकारक विचार.*

 कादंबरीतील फकिरा एक क्रांतिकारक व्यक्तिमत्त्व आहे, जो समाजातील विद्यमान व्यवस्था आणि पद्धतींविरुद्ध विद्रोह करतो. त्याचे विचार आणि कृती क्रांतिकारक बदल घडवण्याचे प्रतीक आहेत. फकिरा आपल्या समाजाला एकजूट करून त्याच्या हक्कांसाठी संघर्ष करण्याची प्रेरणा देतो.

 *बलिदान आणि त्याग.*

 फकिराच्या संघर्षातील बलिदान आणि त्याग यांचा संदेश कादंबरीत स्पष्टपणे दर्शवला आहे. फकिरा समाजासाठी स्वतःचा जीवन पणाला लावतो आणि त्याचा अंत एक प्रकारे त्याच्या बलिदानाचे प्रतीक बनतो. त्याचे जीवन आणि मृत्यू हे त्याच्या विचारधारेच्या तत्त्वज्ञानाचे प्रतिनिधित्व करतात.

 *सामाजिक एकता आणि सामूहिकता.*

 कादंबरीने सामाजिक एकतेचे महत्त्व दर्शवले आहे. फकिरा आपल्या समुदायाला एकत्र करून त्यांना त्यांच्या हक्कांसाठी लढण्याचे आणि समाजातील विषमतेला प्रतिकार करण्याचे महत्व सांगतो.

*आदर्श समाजाची कल्पना मांडणारी एकमेव कादंबरी ,फकिरा.*

 फकिरा कादंबरीमध्ये आदर्श समाजाच्या कल्पनेचा विचार आहे, जिथे सर्वांना समानता, न्याय, आणि आदर मिळेल. फकिराच्या संघर्षाद्वारे अण्णा भाऊ साठे यांनी एक समाज निर्माण करण्याचे स्वप्न व्यक्त केले आहे, जिथे शोषण आणि विषमता नष्ट होईल.

 "फकिरा" कादंबरीने समाजाच्या विषमतांचा आणि संघर्षांचा प्रभावी आढावा घेतला आहे, आणि त्यात असलेला संदेश एकजूट, संघर्ष, आणि सामाजिक न्यायासाठी लढा देण्याची प्रेरणा देतो. कादंबरी फकिरा या पात्राच्या माध्यमातून भारतीय समाजातील बदलांची गरज आणि आदर्श समाजाचे ध्येय स्पष्ट करते.

------------@@@--------------

प्रा .बी आर शिंदे ,नेरूळ नवी मुंबई -७०६



अपील : मी प्रा. बी.  आर.  शिंदे ,(विशेष शिक्षा कर्णबधिर विभाग ,भारत सरकार ) सध्या सामाजिक कार्यासाठी लेखन स्वरूपात  स्वताला समर्पित केले आहे . पूर्वी कर्णबधिर  सरकारी क्षेत्रात  कार्यरत होतो . तिथे पण मी ३१ वर्ष सेवा केली आहे . शेवटी आपले घर आपला  समाज ,हयाचे ऋण देणे असते , ते मी करीत आहे .आपले हे हेच कर्तव्य असायला हवे .  समाज कार्य करण्यास नक्कीच अर्थसहाय्य करावे .  हयाच  मूळ कारणाने समाज आज तळा गाळात आहे .राष्ट्रपिता  महात्मा फुले यांनी सांगितल्या प्रमाणे ' अर्था विना शूद्र खचले ' माझ्या  सारख्या अनेक धुरीण व्यक्तीने मोठया कसोसिने समाजात विविध पदावर राहून ,वेगवेगळ्या क्षत्रात कार्य केले आहे . 

 

    तेच कार्य मी आज एक खारीचा वाटा  उचलून कार्य करण्याचा  करीत आहे ,आपण ही एक खारीचा वाटा होऊन समाज कार्य करावे ही अपील आहे. आणि उपरोक्त गुगल लोगोवर आपल्या इच्छे प्रमाणे मदत करावे हे माझे अपील आहे . 

 


                              ( लेख अच्छा लगे तो प्रोत्साहन राशि भेट स्वरूप दे ..दूरध्वनी : ९७०२ १५८ ५६४)


                                                   जय भीम ! नमो बुद्धाय ! 


Tuesday, August 13, 2024

पावसाळ्यात कानाची काळजी!

पावसाळ्यात कानाची काळजी!




कान हा पाच इंड्रिया पैकी एक महत्वाचा संवेदनशील भाग आहे.कान हे ऐकूण तर्क लावणे आणि विचार करण्यास प्रवृत्त करण्याचे कार्य करते.

कानात खाज येणे, कान दुखणे किंवा मळ काढण्यासाठी अनेकजण डॉक्टरांच्या सल्ल्याशिवाय कानात एखादे औषध टाकतात.रस्त्यावर बसलेल्या कानमळ (Ear Wax ) साफ करणाऱ्या अनोळखी व्यक्तीकडून कानमळ काढून घेतात.?

त्यातून त्या व्यक्तीला थोडाफार आराम मिळतो. परंतु मान्सून ,नंतरच्या काळात हीच कृती कानाच्या आरोग्यासाठी धोकादायक ठरू शकते, असे माझे मत आहे.गेली ३०  वर्ष या क्षेत्रात कार्य करत असताना असे अनेक अनुभव आले आहेत, सामण्ये तः लोक या कडे दुर्लक्ष करून आपला कान कायमचा निकामा करून घेतात.

सध्या पावसाचे दिवस आहेत . पावसाळ्यात वाढलेली आर्द्रता कानांवर परिणाम करू शकते. बरीच लोकं तज्ञ व्यक्तीचा सल्ला न घेता कानात अनेक प्रकारचे द्रव ,तेल,औषधे टाकतात.त्यामुळे औषधाचे थेंब टाकल्यास कानाचे आजार होण्याचा धोका संभवतो.आणि हे संशोधनाअंती सिद्ध झाले आहे.

पावसाळ्यातील उच्च आर्द्रता जिवाणू आणि बुरशीसाठी पोषक असते. त्यामुळे औषध टाकल्यास कानाच्या संसर्गाचा धोका लक्षणीयरीत्या वाढतो. अशी लक्षणे असतात,जसे यामुळे कानात खाज सुटणे, लालसरपणा येणे, सूज आणि स्रावही होऊ शकतो. सतत पाण्यात पोहणे  अशा काळात विशेष काळजी घ्यावी लागते . 

कानाच्या वाह्य नलिकेतही विषाणू किंवा बुरशीजन्य संसर्ग झाल्यास तीव्र वेदना, लालसरपणा, सूज आणि अगदी हिरवट-पिवळा पू स्राव होऊ शकतो.आणि कानाचा पडता (Eardrum ) फाटू शकतो.यातून काननलिका बंद होऊ शकते तसेच श्रवणशक्तीवरही (Hearing Loss) परिणाम होऊ शकतो.

त्यामुळे कोणतीही औषधे टाकण्याऐवजी कानाची नियमित स्वच्छता करा. कानातील अतिरिक्त मळ काढून टाकण्यासाठी मऊ, कॉटन च्या ओलसर कपड्याचा वापर करावा. कापसाच्या झुबक्यांचा ( Earbud ) वापर टाळावा, श्रवणयंत्रे (Hearing Aids ) वापरत असाल तर आर्द्रतेपासून होणारे नुकसान टाळावे. मुसळधार पावसात पोहणे किंवा इतर पाण्यातील कामे टाळा, जेणेकरून कानात दूषित पाणी जाण्याचा आणि संसर्ग होण्याचा धोका कमी होईल.असे काम करत असताना .कानात ear protective device  वापरावे.

कानात अति त्रास होत असेल तर कान,नाक,घासा तज्ञ (ENT) डॉक्टरांचा सल्ला घ्यावा ,जर  श्रवणयंत्र वापरण्याचा सल्ला दिला असेल तर , श्रवणतज्ञ यांच्या सल्ल्यानेच  श्रवणयंत्र वापरावे.अन्यथा एक इंद्रिय निकामा होण्याची शक्यता नाकारता येत नाही . 

अधिक माहिती साठी या संकेत स्थळावर भेट द्या . अथवा मला संपर्क करा . 

........................................प्रा. बी आर शिंदे ,नेरूळ नवी मुंबई ७०६ 

९७०२१५८५६४ 

www.ayjnihh.nic.in



अपील : मी प्रा. बी.  आर.  शिंदे ,(विशेष शिक्षा कर्णबधिर विभाग ,भारत सरकार ) सध्या सामाजिक कार्यासाठी लेखन स्वरूपात  स्वताला समर्पित केले आहे . पूर्वी कर्णबधिर  सरकारी क्षेत्रात  कार्यरत होतो . तिथे पण मी ३१ वर्ष सेवा केली आहे . शेवटी आपले घर आपला  समाज ,हयाचे ऋण देणे असते , ते मी करीत आहे .आपले हे हेच कर्तव्य असायला हवे .  समाज कार्य करण्यास नक्कीच अर्थसहाय्य करावे .  हयाच  मूळ कारणाने समाज आज तळा गाळात आहे .राष्ट्रपिता  महात्मा फुले यांनी सांगितल्या प्रमाणे ' अर्था विना शूद्र खचले ' माझ्या  सारख्या अनेक धुरीण व्यक्तीने मोठया कसोसिने समाजात विविध पदावर राहून ,वेगवेगळ्या क्षत्रात कार्य केले आहे . 

 

    तेच कार्य मी आज एक खारीचा वाटा  उचलून कार्य करण्याचा  करीत आहे ,आपण ही एक खारीचा वाटा होऊन समाज कार्य करावे ही अपील आहे. आणि उपरोक्त गुगल लोगोवर आपल्या इच्छे प्रमाणे मदत करावे हे माझे अपील आहे . 

 

लेख आवडला तर  धम्मदान करा   .......... 


Sunday, August 11, 2024

बुद्ध विहार




क्रांतेयबुद्ध बाबासाहेब डॉ.बी.आर.आंबेडकर यांचे बुद्ध विहार बांधण्यामागे  खलील  मुख्य उद्दिष्टे होते . 




क्रांतेयबुद्ध बाबासाहेब डॉ.बी आर.आंबेडकर यांनी , १८ मार्च १९५६ रोजी आग्रा येथे बुद्ध विहारच्या उद्घाटन प्रसंगी बोलताना लोकांना समजावून सांगितले की बुद्ध विहार बांधण्यामागे माझी तीन मुख्य उद्दिष्टे आहेत:-

एक आपल्या समाजातील बहुसंख्य लोक आज  खेड्यात राहतात, परंतु त्यांना नोकरी, उच्च शिक्षण आणि मुलाखत इत्यादींसाठी शहरात सतत यावे लागते. मग ते कोणतेही शहर असो येथे त्यांना राहण्यासाठी जागा मिळत नाही,किंवा तसे राहण्या जोगे एकद्या नातेवाईक किंवा पाहुण्याचे तसे घर असत नाही .मग ते काय करतात ?  ते पदपथ, रेल्वे स्टेशन ,बस स्थानक , उद्याने, मोकळी मैदाने. त्यांना इत्यादि ठिकाण च्या  शहरात राहण्यास भाग पाडले जाते . 

जेव्हा इतर समाजातील लोक शहरात येतात, तेव्हा त्यांना धर्मशाळा, हॉटेल, गेस्ट हाऊस इत्यादी सहज आणि मोफत मिळतात किंवा कमीत कमी त्यांच्या स्वतःच्या जातीसाठी राखीव असतात . महणून शहरांमध्ये यावे, तुम्ही इथे सन्मानाने राहू शकाल आणि ही बौद्ध मंदिरे त्यांना प्रत्येक प्रकारे मदत करतील असे बाबासाहेबांना वाटले होते. 

दुसरे कारण या बुद्ध विहारांमध्ये इंग्रजी माध्यमाद्वारे चालवल्या जाणाऱ्या शाळा उघडण्यात यावे , जेणेकरून आपल्या समाजातील भावी पिढीच्या मुलांनाही इतर समाजातील मुलांच्या बरोबरीचे उत्तम प्रकार चे शिक्षण घेता येईल.

तिसरे आणि सर्वात महत्वाचे कारण म्हणजे त्यांना आर्थिक सक्षम करणे होय .  या बुद्ध विहारांच्या आसपास दुकाने बनवून, तेथील लोकांना रोजगार आणि व्यवसायाच्या संधी उपलब्ध करून आर्थिकदृष्ट्या सक्षम बनवले जाईल.हा एक अति महत्वाचा आर्थिक विकासाचा निकष त्यांनी लावला होता . थोडक्यात आर्थिक बाजूने आपला समाज सक्षम व्हावा असा असावा . 

सरतेशेवटी महामानव डॉ.बाबासाहेब आंबेडकरांनी लोकांना समजावून सांगितले की लोकांना रोजगार आणि आदर देणे हाच सर्वात मोठा धर्म आहे.प्रत्येक जिल्ह्यात एक मोठा बुद्ध विहार बांधला जावा यासाठी प्रतेक बुद्धिस्ट व्यक्तीने प्रयत्न  करायला हेवे . 


पण आज तसे होताना दिसत नाही किंवा तसे केले जात नाही हे खेदाची बाब आहे . जे आज बुद्ध मंदिर किंवा विहार दिसतात ते इतर समाजाच्या मंदीरा प्रमाणे कुलूप बंद दिसत आहेत . कोणत्याही प्रकार चे नियोजनबद्ध कार्यक्रम होताना दिसत नाहीत . छोटी मोठी विहार बंधीस्त अवस्थेत आहेत . तेंव्हा बाबसाहेबांनी पाहिलेले स्वप्न पूर्णत्वाला आल्याचे निदर्शनात येत नाही . ही आजची मोठी खंत आहे . 

तरी कोणत्याही कामाची वेळ गेलेली नसते . उपरोक्त प्रकारचे प. पू.  डॉ.बाबासाहेब आंबेडकरांचा हेतू स्वयंप्रकाशित आहे, म्हणून आपण सर्वांनी महामानवाचा हा महान विचार पुढे नेण्याचा प्रयत्न आज उद्या आणि रोज सतत केला पाहिजे.


नमामि भंते।

जयभीम ! नमो बुद्धाय

                प्रा बी आर शिंदे ,नेरूळ नवी मुंबई - ७०६ 

लेख पसंत आया तो  धम्मदान करो  .......... 





बुद्ध गाथा

 

*बुद्ध गाथांचे महत्त्व आणि विश्वभूषण, भारतरत्न, बोधिसत्व, परमपूज्य, डॉ. बाबासाहेब आंबेडकर लिखित "बुद्ध आणि त्यांचा धम्म"!*

 


गाथांचे महत्त्व लक्षात घेऊन विश्वभूषण, भारतरत्न, बोधिसत्व, परमपूज्य, डॉ. बाबासाहेब आंबेडकरांनी "बुद्ध आणि त्यांचा धम्म" हा ग्रंथराज लिहिताना यातील नऊ गाथांचा उपयोग करून घेतला आहे.

सुखवर्ग हे धमपदातील १५ वे प्रकरण आहे. ह्या प्रकरणामध्ये ज्या सुखांचा स्वानुभूतीने आस्वाद घेता तो अशा सुखाचे वर्णन बुद्ध करतात.

 

बुद्ध म्हणतात, जीवनातील सारे झगडे "प्रथमचे" आणि "नंतरचे" असे आहेत. मात्र झगडे/भांडण सुरू झाले की मुख्य गोष्ट बाजूला पडते, मुख्य कारण बाजूला पडते आणि व्यर्थच्या गोष्टी मध्ये येतात. कधी कधी तर आपण मूळ कारणाला विसरून जातो आणि व्यर्थच्या गोष्टीवर वादविवाद, झगडे/भांडणं चालू होतात. त्याला कारण फक्त प्रथम कोण? आणि नंतर कोण? आणि हा प्रश्न केवळ आणि केवळ अहंकारानेच निर्माण होतो असे सुद्धा सांगतात.

 

*बुद्ध म्हणतात, मी महासुखी आहे!*

 

अहंकारानेच मनुष्य दु:ख ओढवून घेतो. मनुष्याच्या जीवनात दुःख, चिंता आणि अंधकार असल्याचे कारण काय तर केवळ आणि केवळ अहंकार हेच कारण आहे. बुद्ध मात्र स्वतःचे उदाहरण देऊन सांगतात की, मी महासुखी आहे! कारण मी वैरविहीन जगतो. माझे कोणाशी शत्रुत्व नाही, झगडा नाही, वैमनस्य नाही. आणि म्हणूनच मी महासुखी आहे. मी सारास सार आणि असारास असार म्हणून पाहतो म्हणून मला काही पीडा नाही, चिंता नाही, झगडा नाही, कोणाशी वैर नाही आणि म्हणून मी महासुखी आहे.

 

*बुध्द पुढे म्हणतात, तुम्ही किती धन गोळा करणार?*

 

वैरी लोकांत अवैरी राहून, आसक्त लोकांत अनासक्त राहून, रोगी लोकात स्वस्थ राहून माणसाला सुखाने जगता येते. जे लोक जय आणि पराजयाची चर्चा करतात ते लोक कधी सुखी राहू शकत नाहीत. कारण जयाने वैर निर्माण होते तर पराजित मनुष्य परभावाने दुखी होतो. म्हणून जय पराजय काही असले तरी त्याची चिंता करू नये, तरच सुखाने जगता येईल. ज्यांचेजवळ काहीच नाही, जे अकिंचन आहेत ते पण सुखाने जीवन व्यतीत करू शकतात कारण त्यांच्याजवळ सीमित धन आहे. परंतु जो धनाची अपेक्षा करतो तो सुखी राहू शकत नाही. कारण तो धन जमा करण्याची सीमा बाळगत नाही. बुद्ध म्हणतात, तुम्ही किती धन गोळा करणार? आणि पुष्कळसे धन असे आहे की जे तुम्ही गोळा करू शकणार नाही. उद्या जरी तुम्ही साऱ्या पृथ्वीचे मालक झालात तरी शेवटी चंद्र, सूर्य, ग्रह, तारे हे तुमच्या ताब्यात असणार नाहीत. आणि त्यांची मालकी तुमच्याकडे नसल्यामुळे दुःख होणार. बुद्ध म्हणतात, ज्या आम्हा लोकांकडे काहीच नाही ते आम्ही सुखपुर्वक जगतो.

 

*बुद्ध असेही म्हणतात, चांगले आरोग्य हा श्रेष्ठ लाभ आहे; समाधान हे श्रेष्ठ धन आहे!*

 

 

रागाग्निसारखा दुसरा कुठलाच अग्नी नाही; द्वेषासारखा कुठलाच मळ नाही; पंचस्कंधासमान दुसरे दुःख नाही आणि शांतीसारखे दुसरे सुख नाही. चांगले आरोग्य हा श्रेष्ठ लाभ आहे; समाधान हे श्रेष्ठ धन आहे; विश्वास हा मोठा बंधू आहे आणि निर्वाण हे सर्वात मोठे सुख आहे. आणि म्हणून प्रत्येक माणसाने निर्वाण प्राप्त करण्यासाठी प्रयत्न केलेच पाहिजेत.

 

*बुद्ध म्हणतात, भूख हा सगळ्यात मोठा रोग आहे!*

 

एकंदरीत सुख वर्गामध्ये कोणकोणत्या सुखकारक गोष्टी आहेत याचे निवेदन या १२ गाथांच्यामधून केलेले आहे. बुद्ध म्हणतात, भूख हा सगळ्यात मोठा रोग आहे, संस्कार परम दुःख आहे, हे जो जाणतो तोच निब्बाण परम सुख आहे हे जाणून शकतो. हे सर्वश्रेष्ठ सुख प्राप्त करण्यासाठी भौतिक साधनांच्याऐवजी धम्म मार्गावर चालूनच ते प्राप्त केले जाऊ शकते आणि धम्ममार्ग हा सर्व मानवांसाठी खुला आहे, तो सुखदायी आहे सत्यवादी आहे. या गाथांचे महत्त्व लक्षात घेऊन विश्वभूषण, भारतरत्न, बोधिसत्व, परमपूज्य, डॉ. बाबासाहेब आंबेडकरांनी *"बुद्ध आणि त्यांचा धम्म"* हा ग्रंथराज लिहिताना यातील नऊ गाथांचा उपयोग करून घेतला आहे.

 

जीवनात खुषी-आनंद, दुःख-विषाद, हार-जीत, रोग-भोग इ. सर्वांगीण पक्ष उजागर करणाऱ्या प्रत्येकाला अंतर्मुख करणाऱ्या व आपल्या जीवनात अंतर्दृष्टी प्राप्त करून देऊन सुख देणाऱ्या व प्रसंगी उत्तम मार्गदर्शन करणाऱ्या ह्या गाथा आणि त्या मागील कथा अत्यंत वाचनीय आणि बोधप्रद आहेत.

कथा या मानवी मनाच्या पटलावर कायम अधिराज्य करून असतात,त्या बोध आणि ज्ञान देत असतात . तद्वत बुद्ध गाथा या मनुष जातीला कायम जीवंत ठेवण्याचे कार्य करीत असतात .

 

*संकलन*

*प्रा.बी.आर.शिंदे ,नेरूळ नवी मुंबई ७०६*


लेख आवडला तर धम्मदान करा .......... 



भरहुत स्तूपाची काही महत्त्वाची वैशिष्ट्ये:

भरहुत स्तूपाची काही महत्त्वाची वैशिष्ट्ये: भरहुत स्तूप हा भारतातील प्राचीन बौद्ध स्तूपांपैकी एक महत्त्वपूर्ण स्तूप आहे. तो मध्य प्रदेश राज्य...